ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! กิจที่พวกเธอต้องทำให้ยิ่งขึ้นไปอีกเป็นลำดับนั้น คืออะไร? คือการสำเหนียกตนเองให้ได้ว่า เราจักเป็นผู้ประมาณในโภชนะอยู่เสมอ : จักพิจารณาโดยแยบคายแล้วจึงฉัน, ไม่ฉันเพื่อเล่น ไม่ฉันเพื่อมัวเมา ไม่ฉันเพื่อประดับ ไม่ฉันเพื่อตกแต่ง, แต่ฉันเพื่อเพียงให้กายนี้ตั้งอยู่ได้ เพื่อให้ชีวิตเป็นไป เพื่อป้องกันความลำบาก เพื่ออนุเคราะหืพรหมจรรย์; ด้วยการทำอย่างนี้ เราจักขจัดเวทนาเก่า (คือหิว) เสีย แล้วไม่ทำเวทนาใหม่ (คืออิ่มจนอึดอัด) ให้เกิดขึ้น; ความที่อายุดำเนินไปได้, ความไม่มีโทษเพราะอาหาร และความอยู่ผาสุกสำราญ จักมีแก่เรา ดังนี้; ภิกษุ ท.! พวกเธอพึงสำเหนียก อย่างนี้แล---ฯลฯ--- (มีตรัสให้นอนใจด้วยคุณเพียงเท่านั้น และตรัสเตือนว่า ยังมีกิจที่ต้องทำให้ยิ่งขึ้นไปอีก ในตอนท้ายทุกครั้ง).
- บาลี พระพุทธภาษิต มหาอัสสปุรสูตร มู.ม. 12/500/466.