ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! พวกเธอเอ็นดูใคร และใครถือวาเธอเปนผูที่เขาควรเชื่อฟง เขาจะเปนมิตรก็ตาม อํามาตยก็ตาม ญาติหรือสายโลหิตก็ตาม; ชนเหลานั้น อันเธอพึง ชักชวนใหเขาไปตั้งมั่น ในความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ ดวยปญญาอันรูเฉพาะตามที่เปนจริง. ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการอะไรเลา ? 4 ประการคือ ความอันประเสริฐคือทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือความดับไมเหลือแหงทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข.
ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรมอันเปนเครื่องกระทําใหรูวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้, ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกขเปนอยางนี้." ดังนี้.
- มหาวาร. สํ. 19/544/1706.