ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ดูก่อนพราหมณืและคฤหบดี ท.! ถ้าพวกปริพพาชกผู้ถือลัทธิอื่นจะพึงถามท่านทั้งหลายว่า "สมณะหรือพราหมณ์ชนิดไหนเล่า ที่พวกท่านพึงสักการะเคารพนับถือ บูชา" ดังนี้ไซร้; เมื่อพวกท่านถูกเขาถาม เช่นนี้แล้ว พึงตอบแก้แก่เขาว่า :-
สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใด เป็นผู้ปราศจากราคะ - โทสะ - โมหะ ในรูปที่เห็นด้วยตา, เสียงที่ได้ยินด้วยหู กลิ่นที่รู้สึกด้วยจมูก, รสที่รู้สึกด้วยลิ้น, โผฏฐัพพะที่สัมผัสด้วยกาย, ธรรมารมณ์ที่รู้แจ้งด้วยใจแล้ว, มีจิตสงบ ณ ภายใน, ประพฤติมรรยาทเรียบร้อยทั้งทางกาย วาจา และใจ; สมณะ หรือพราหมณ์เหล่านั้น ประเภทเดียวที่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา. ข้อนั้นเพราะอะไร? เพราะว่า แม้พวกเราทั้งหลาย ยังไม่ปราศจากราคะ - โทสะ - โมหะ ในรูปที่เห็นด้วยตา ฯลฯ ธรรมารมณ์ที่รู้แจ้งด้วยใจแล้ว, มีจิตยังไม่สงบได้ ณ ภายใน, ยังประพฤติเรียบร้อยบ้าง ไม่เรียบร้อยล้าง ทั้งทางกาย วาจา และใจ ก็จริงแล แต่ความประพฤติเรียบร้อยเด่นชัดของสมณพราหมณ์ เหล่านั้น จักเป็นของเราผู้เห็นอยู่ซึ่งตัวอย่างอันยิ่ง, เพราะฉนั้น สมณพราหมณ์ พวกนั้นจึงเป็นผู้ที่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา สำหรับเราทั้งหลายโดยแท้.
- บาลี พระพุทธภาษิต นครวินทรสูตร อุปริ. ม. 14/530/834, ตรัสแกพราหมณ์ และคฤหบดีชาวบานนครวินทคาม คราวจาริกไปในแควนโกศล.