ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! ในกาลยืดยาวนานฝายอดีต, สมณะหรือพราหมณเหลาใด ประกาศธรรมที่ตนรูดียิ่งแลวตามเปนจริง สมณะหรือพราหมณเหลานั้นทุกทาน ประกาศแลว ซึ่งความจริงอันประเสริฐ 4 อยาง, ในกาลยืดยาวนานฝายอนาคต, สมณะหรือพราหมณเหลาใด จักประกาศธรรมที่ตนรูดียิ่งแลวตามเปนจริง สมณะหรือพราหมณเหลานั้นทุกทาน จักประกาศซึ่งความจริงอันประเสริฐ 4 อยาง. ในกาลเปนปจจุบันนี้, สมณะหรือพราหมณเหลาใด ประกาศอยูซึ่งธรรมที่ตนรูดียิ่งแลวตามเปนจริง สมณะหรือพราหมณเหลานั้นทุกทานยอมประกาศอยูซึ่งความจริงอันประเสริฐ 4 อยาง. ความจริงอันประเสริฐ 4 อยางนั้นเหลาไหนเลา ? 4 อยางคือความจริงอันประเสริฐ คือ ทุกข, เหตุใหเกิดทุกข, ความดับไมเหลือของทุกข, และทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข.
ภิิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึง ทําความเพียรเพื่อใหรูตามเปนจริงวา "นี้เปนทุกข, นี้เปนเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข, นี้เปนความดับไมเหลือแหงทุกข, นี้เปนทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข," ดังนี้เถิด.
- มหาวาร. สํ. 19/523/1659.