[Font : 15 ]
| |
การสนทนาเรื่อง เครื่องสนุกของพระอริยเจ้า |  

กุณฑลิยปริพพาชก ได้ทูลพระผู้มีพระภาคว่า "ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! ข้าพเจ้าเป็นผู้ชอบเที่ยวไปตามหมู่บริษัท ในอารามต่าง ๆ. ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ! เมื่อข้าพเจ้าเสร็จภัตตกิจในเวลาเช้าแล้ว หลังจากเวลาแห่งภัตรแล้ว กิจประจำวันของข้าพจ้า คือเที่ยวไปจากอารามนั้นสู่อารามนี้ จากอุทยานนั้นสู่อุทยานนี้. ในที่นั้น ข้าพเจ้าได้เห็นสมณพราหมณ์พวกหนึ่งๆ เป็นผู้มีการเปลื้องวาทะแก่กันและกันว่าอย่างนี้ๆ เป็นเครื่องสนุกสนานชอบใจ (อานิสงส์) ก็มี, มีการติเตียนกันเมื่อกล่าวกถานั้นๆ อยู่ เป็นเคริ่องสนุกสนานชอบใจ ก็มี. ก็ พระสมณโคดมเล่า เป็นผู้อยู่ด้วยการมีอะไรเป็นเครื่องสนุกสนานชอบใจ?"

ดูก่อนกุณฑลิยะ! ตถาคต อยู่ด้วยการ มีผลแห่งวิชชาและวิมุตติเป็นเครื่องสนุกสนานชอบใจ.

"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! ก็ ธรรมเหล่าไหนเล่า ที่บุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมทำวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์?"

[ต่อจากนี้ พระผู้มีพระภาค ได้ตรัสธรรมที่ทำวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์ ในลักษณะที่เป็นธรรม ส่งเสริมกันและกันให้เกิดขึ้น โดยนัยะแห่งปฏิจจสมุปบาท เป็นลำดับไป คือ โพชฌงค์ 7...สติปัฏฐาน 4. สุจริต 3... และ อินทรียสังวร; มีรายละเอียดที่ผู้สนใจจะหาอ่านดูได้จากหนังสือชุดธรรมโฆษณ์ ฯ ชื่อ "ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์" หน้า 631 ที่หัวข้อเรื่องว่า"ปฏิจจสมุปบาทแห่งวิชชาและวิมุตติ (โดยสังเขป)".]

- บาลี สูตรที่ 6 ปัพพตวัคค์ โพชฌังคสํยุตต์ มหาวาร. สํ. 19/105/394. ตรัสแก่กุณฑลิยปริพพาชก ที่มิคทายอัญชนวัน ใกล้เมืองสาเกต.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง