[Font : 15 ]
| |
ทรงมีหลักเกณฑ์ในการกล่าวผิดจากหลักเกณฑ์ของคนทั่วไป |  

(วัสสการพราหมณ์ ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ แล้วกราบทูลว่า :-)

"พระโคดมผู้เจริญ ! พวกข้าพเจ้ามีถ้อยคำและความเห็นอย่างนี้ว่า ผู้ใดใครกล่าวตามที่เขาเห็นมา ว่า "ข้าพเจ้าได้เห็นมาอย่างนี้" ก็ดี; กล่าวตามที่เขาฟังมา ว่า "ข้าพเจ้าได้ฟังมาอย่างนี้" ก็ดี; กล่าวตามที่เขากระทบ (ทางจมูก ลิ้น กาย) มา ว่า "ข้าพเจ้าได้กระทบมาอย่างนี้" ก็ดี; กล่าวตามที่เขารู้ประจักษ์แก่ใจมา ว่า "ข้าพเจ้าได้รู้ประจักษ์แก่ใจมาอย่างนี้" ก็ดี; โทษเพราะการกล่าวเช่นนั้น ย่อมไม่มีแก่เขาเหล่านั้น, ดังนี้."

พราหมณ์! เราไม่กล่าวสิ่งที่ได้เห็นมา ทุกสิ่ง ว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าวหรือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว ; เราไม่กล่าวสิ่งที่ได้ฟังมา ทุกสิ่ง ว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าวหรือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว ; เราไม่กล่าว สิ่งที่ได้กระทบมา ทุกสิ่ง ว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าว หรือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว ; เราไม่กล่าว สิ่งที่ได้รู้ประจักษ์แก่ใจมา ทุกสิ่งว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าว หรือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว.

พราหมณ์! เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเจริญกุศลธรรมเสื่อม, เรากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนั้น ว่า เป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว; พราหมณ์ ! แต่ว่า เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเสื่อมกุศลธรรมเจริญ, เรากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนี้ ว่า เป็นสิ่งที่ควรกล่าว ดังนี้. (ในกรณีแห่ง สิ่งที่ได้ฟัง ก็ดี ที่ได้กระทบ ก็ดี ที่ได้รู้ประจักษ์แก่ใจ ก็ดี ก็ตรัสไว้ด้วยข้อความมีระเบียบอักษรอย่างเดียวกันกับ ในกรณีแห่งสิ่งที่ได้เห็น ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างบนนี้ทุกประการ)

- บาลี จตุกฺก. อํ. 21/234/183. ตรัสแก่วัสสการพราหมณ์ มหาอำมาตย์แคว้นมคธ ที่เวฬุวันใกล้กรุงราชคฤห์.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง