ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! เมื่อคืนนี้ เมื่อราตรีล่วงไปแล้วเป็นอันมาก เทวดาตนหนึ่งมีรัศมีรุ่งเรืองยิ่ง ทำเชตวันทั้งหมดให้สว่าง เข้ามาหาเราถึงที่อยู่ อภิวาทแล้วยืนอยู่ได้กล่าวความข้อนี้กะเรา ว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ธรรม ท. 6 ประการเหล่านี้ เป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแห่งภิกษุ. 6 ประการเหล่าไหนเล่า? 6 ประการคือ ความเคารพในพระศาสดา, ความเคารพในพระธรรม, ความเคารพในพระสงฆ์, ความเคารพในสิกขา, ความเคารพในความไม่ประมาท, ความเคารพในการปฏิสันถาร. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ! ธรรม ท. 6 ประการเหล่านี้แล เป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแห่งภิกษุ". ภิกษุ ท. ! เทวดาตนนั้นกล่าวดังนี้แล้ว อภิวาทเรา กระทำประทักษิณ หายไปในที่นั้น.
[เกี่ยวกับธรรม 6 ประการนี้ ในที่อื่น มีหัวข้อธรรมแปลกออกไปคือ มี หิริ และโอตตัปปะ เข้ามาแทนที่ความไม่ประมาทและการปฏิสันถาร (ฉกฺก. อํ. 22/369/304). ในสูตรอื่นมี ความเป็นผู้ว่าง่าย และความเป็นผู้มีมิตรดี มาแทนที่ความเคารพในความไม่ประมาทและความเคารพในการปฏิสันถาร (ฉกฺก. อํ. 22/273/340). ในสูตรอื่น มี ความเคารพในสมาธิ เพิ่มเข้ามาต่อข้อความเคารพในสิกขา (สตฺตก. อํ. 23/29/29). ในสูตรอื่น มี สมาธิ หิริ และ โอตตัปปะถึง 3 ข้อ มาแทนที่ความไม่ประมาทและการปฏิสันถาร (สตฺตก. อํ. 23/30/30). ในสูตรอื่น มีความเคารพในสมาธิ ความเป็นผู้ว่าง่าย และ ความเป็นผู้มีมิตรดี ถึง 3 ข้อ มาแทนที่ความเคารพในความไม่ประมาทและความเคารพในการปฏิสันถาร (สตฺตก. อํ 23/30,31/31,32).]
- บาลี ฉกฺก. อํ. 22/368/303. ตรัสแก่ภิกษุ ท. ที่เชตวัน.