[Font : 15 ]
| |
ทรงมีและทรงแสดงยถาภูตญาณที่ทำให้แจ้งอธิมุตติบท ท. |  

อานนท์! ธรรมคือญาณเหล่าใด เป็นไปเพื่อกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่ง ซึ่งอธิมุตติบท (ธรรมที่ต้องปล่อยวางทุกอย่างทุกประการ) ท. เหล่านั้น;อานนท์! เราเป็นผู้แกล้วกล้า รู้เฉพาะในธรรมคือญาณเหล่านั้น เพื่อจะแสดงซึ่งธรรมอันเป็นธรรมชาติแห่งอธิมุตติบท ท. เหล่านั้น โดยประการที่ผู้ปฎิบัติแล้ว จักรู้อธิมุตติบทที่มีอยู่ ว่ามีอยู่, ที่ไม่มีอยู่ ว่าไม่มีอยู่, ที่เลว ว่าเลว, ที่ประณีต ว่าประณีต,ที่มีสิ่งอื่นยิ่งกว่า ว่ามีสิ่งอื่นยิ่งกว่า, ที่ไม่มีสิ่งอื่นยิ่งกว่า ว่าไม่มีสิ่งอื่นยิ่งกว่า; หรืออีกอย่างหนึ่ง ผู้ปฏิบัติแล้วนั้น จักรู้สิ่งที่ควรรู้ หรือว่าจักเห็นสิ่งที่ควรเห็น หรือว่าจักทำให้แจ้งสิ่งที่ควรทำให้แจ้ง ดังนี้นั้น. ข้อนี้เป็นฐานะที่มีได้อยู่. อานนท์! ญาณนั่น เป็นญาณที่ไม่มีญาณอื่นยิ่งกว่า ในบรรดาญาณ ท. นั่นก็คือ ยถาภูตญาณในอธิมุตติบท ท. นั้นๆ. อานนท์! เรากล่าวว่า ญาณอื่นที่ยิ่งกว่าประณีตกว่าญาณนั้น ย่อมไม่มี.

(ต่อจากนี้ ได้ทรงแสดงตถาคตพลญาณ 10 ในฐานะที่เป็นยถาภูตญาณ อันไม่มีญาณอื่นยิ่งกว่าในกรณีนี้ ดูรายละเอียดที่หน้า 135 แห่งหนังสือเล่มนี้ ที่หัวข้อว่า "ทรงมีตถาคตพลญาณ 10)

- บาลี ทสก. อํ. 24/38/22. ตรัสแก่พระอานนท์.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง