[Font : 15 ]
| |
ตามเสียงของปิงคิยานีพราหมณ์ : ทรงอยู่เหนือคำสรรเสริญของคนธรรมดา |  

(การสนทนาระหว่างการณปาลีพราหมณ์ กับปิงคิยานีพราหมณ์ ปรารภพระผู้มีพระภาค ดังต่อไปนี้ :-)

"ท่านปิงคิยานีผู้เจริญ! ท่านสำคัญความรอบรู้และความเฉียบแหลมของพระสมณโคดม ว่าเป็นอย่างไร, เห็นจะเป็นบัณฑิตเชียวนะ!"

"ท่านผู้เจริญ! ข้าพเจ้าจะรู้ถึงความรอบรู้และความเฉียบแหลมของพระสมณโคดม อย่างไรได้; ผู้ที่จะรู้ได้ ก็ต้องเป็นเหมือนพระสมณโคดมเท่านั้น."

"ได้ยินว่า ท่านปิงคิยานี ย่อมสรรเสริญพระสมณโคดม ด้วยคำสรรเสริญอันโอฬาร".

"ท่านผู้เจริญ! ข้าพเจ้าเป็นใครที่ไหนมา ที่จะสรรเสริญพระสมณโคดมได้. พระสมณโคดมนั้น เขาสรรเสริญกันแล้วสรรเสริญกันอีก ว่าเป็นผู้ประเสริฐกว่าเทวดาและมนุษย์ ท.".

"ก็ท่านปิงคิยานีผู้เจริญ เห็นอยู่ซึ่งอำนาจแห่งประโยชน์อะไรในพระสมณโคดมนั้นจึงได้เลื่อมใสยิ่ง ถึงอย่างนี้?"

"ท่านผู้เจริญ! เปรียบเหมือนบุรุษได้อิ่มหนำด้วยรสอันเลิศแล้ว ย่อมไม่อยากที่จะดื่มรสอันเลวอย่างอื่น, ฉันใด; ท่านผู้เจริญเอ๋ย! บุคคลฟังธรรมของพระสมณโคดมโดยลักษณะใดๆ คือ โดยสุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ อัพภูตธรรมะแล้ว, เขาย่อมไม่อยากที่จะฟังธรรมของสมณะเป็นอันมากเหล่าอื่น โดยลักษณะนั้นๆ ฉันนั้น.

"ท่านผู้เจริญ! หรือเปรียบเหมือนบุรุษผู้มีความหิว อ่อนเพลียเป็นกำลังพบก้อนแห่งน้ำผึ้ง ก็จะพึงลิ้ม โดยลักษณะที่เขาจะได้รสอันอร่อยไม่เจือปน, ฉันใด;ท่านผู้เจริญเอ๋ย! บุคคลฟังธรรมของพระสมณโคดม โดยสุตตะ เคยยะ เวยยากรณะอัพภูตธรรมะ ใดๆ, เขาย่อมได้ความพอใจ ย่อมได้ความเลื่อมใสแห่งใจ โดยลักษณะนั้นๆ ฉันนั้น.

"ท่านผู้เจริญ! หรือเปรียบเหมือนบุรุษได้ปุ่มไม้จันทน์ ของไม้จันทน์เหลืองหรือไม้จันทน์แดง เขาสูดกลิ่นที่ตอนล่าง หรือตอนกลาง หรือตอนบน ใด ๆ,เขาก็ย่อมได้รับกลิ่นหอมอันไม่เจือปน, ฉันใด; ท่านผู้เจริญเอ๋ย! บุคคลฟังธรรมของพระสมณโคดม โดยสุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ อัพภูตธรรมะ ใดๆ, เขาพึงประสบความปราโมทย์ ความโสมนัส โดยลักษณะนั้นๆ ฉันนั้น.

"ท่านผู้เจริญ! หรือเปรียบเหมือนบุรุษอาพาธ มีความทุกข์ ป่วยหนักหมอผู้ฉลาดกำจัดอาพาธของเขาออกไปได้โดยฐานะ, ฉันใด; ท่านผู้เจริญเอ๋ย!บุคคลฟังธรรมของพระสมณโคดม โดยสุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ อัพภูตธรรมะใดๆ, โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาส ของเขา ย่อมถึงซึ่งความตั้งอยู่ไม่ได้โดยลักษณะนั้นๆ ฉันนั้น.

"ท่านผู้เจริญ! หรือว่าเปรียบเหมือนสระโบกขรณี มีน้ำเป็นประกายน่ายินดี เป็นน้ำเย็น ขาวจับแสงฟ้า มีท่าสะดวกสบาย น่ารื่นรมย์. บุรุษคนหนึ่งเดินมา มีตัวร้อนระอุ กลุ้มอยู่ด้วยความร้อน เหน็ดเหนื่อย ตัวสั่น ระหายน้ำอยู่,เขาลงสู่สระโบกขรณี อาบแล้ว ดื่มแล้ว ระงับความกระวนกระวาย ลำบากเร่าร้อนทั้งปวงได้, ฉันใด; ท่านผู้เจริญเอ๋ย! บุคคลฟังธรรมของพระสมณโคดม โดยสุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ อัพภูตธรรมะ ใดๆ, ความกระวนกระวาย ความลำบากความเร่าร้อน (แห่งจิต) ของเขาย่อมระงับไป โดยลักษณะนั้น ฉันนั้น." ดังนี้.

(เมื่อปิงคิยานีพราหมณ์ กล่าวอย่างนี้แล้ว การณปาลีพราหมณ์ ได้ลุกขึ้นจากอาสนะทำผ้าห่มเฉลียงบ่าข้างหนึ่ง คุกเข่าข้างขวาลงบนพื้นดิน ประณมอัญชลีไป่างทิศที่พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ได้กล่าวอุทานนี้ขึ้น 3 ครั้ง ว่า :-)

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส.

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพฺทฺธสฺส.

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส.

- คำตอบของปิงคิยานีพราหมณ์ แก่การณปาลีพราหมณ์ผู้ซักไซ้ด้วยความไม่หวังดีในพระผู้มีพระภาคในตอนแรก ตอนหลังกลับเลื่อมใส ประกาศรับนับถือพระผู้มีพระภาค ในขณะที่กำลังควบคุมคนงานให้ทำงานอยู่ในลานของพระราชา. ปญฺจก. อํ. 22/263/194.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง