[Font : 15 ]
| |
ความบริสุทธิ์ใจของพระองค์ในการปฏิบัติต่อลัทธิอื่น |  

นิโครธะ! ความระแวงของท่านอาจจะมีได้อย่างนี้ว่า พระสาณโคดมกล่าวอย่างนี้ เพราะความใคร่จะได้อันเตวาสิกก็เป็นได้. นิโครธะ! ก็ข้อนี้ท่านอย่าพึงเห็นอย่างนั้นเลย; ผู้ใดเป็นอาจารย์ของท่านอยู่แล้วอย่างนั้น ผู้นั้นจงเป็นอาจารย์ของท่านต่อไปเถิด.

นิโครธะ! ความระแวงของท่านอาจจะมีได้อย่างนี้ว่า พระสมณโคดมเป็นผู้ต้องการให้เราเคลื่อนจากอุทเทส (ลัทธิที่ถืออยู่เดิม) จึงกล่าวอย่างนี้. นิโครธะ! ก็ข้อนี้ท่านอย่าพึงเห็นอย่างนั้นเลย; สิ่งใดเป็นอุทเทสของท่านอยู่แล้วอย่างนั้น สิ่งนั้นจงเป็นอุทเทสของท่านต่อไปเถิด.

นิโครธะ! ความระแวงของท่านอาจจะมีได้อย่างนี้ว่า พระสมณโคดมเป็นผู้ต้องการให้เราเคลื่อนจากอาชีวะ (แบบแห่งการเป็นอยู่ตามลัทธินั้น) จึงกล่าวอย่างนี้. นิโครธะ! ก็ข้อนี้ท่านอย่าพึงเห็นอย่างนั้นเลย; วิธีการณ์ใดเป็นอาชีวะของท่านอยู่แล้วอย่างนั้น วิธีการณ์นั้นจงเป็นอาชีวะของท่านต่อไปเถิด.

นิโครธะ! ความระแวงของท่านอาจจะมีได้อย่างนี้ว่า ธรรมเหล่าใดเป็นอกุศล นับเนื่องในอกุศล ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของเรา, พระสมณโคดมเป็นผู้ต้องการให้เราตั้งอยู่ในอกุศลธรรมเหล่านั้น จึงกล่าวอย่างนี้. นิโครธะ! ก็ข้อนี้ท่านอย่าพึงเห็นอย่างนั้นเลย; ธรรมเหล่านั้น จงเป็นอกุศลธรรม นับเนื่องในอกุศลธรรม ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของตน ต่อไปตามเดิมเถิด.

นิโครธะ! ความระแวงของท่านอาจจะมีได้อย่างนี้ว่า ธรรมเหล่าใดเป็นกุศลนับเนื่องในกุศล ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของเรา, พระสมณโคดมเป็นผู้ต้องการให้เราเลิกร้างจากกุศลธรรมเหล่านั้น จึงกล่าวอย่างนี้. นิโครธะ! ก็ข้อนี้ท่านอย่าพึงเห็นอย่างนั้นเลย; ธรรมเหล่านั้น จงเป็นกุศลธรรม นับเนื่องในกุศลธรรม ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของตน ต่อไปตามเดิมเถิด.

นิโครธะ! อย่างนี้แหละ เรามิได้กล่าวอย่างนั้น เพราะความใคร่จะได้อันเตวาสิก; และเรามิได้กล่าวอย่างนั้น เพราะเป็นผู้ต้องการให้ท่านเคลื่อนจากอุทเทส; และเรามิได้กล่าวอย่างนั้น เพราะเป็นผู้ต้องการให้ท่านเคลื่อนจากอาชีวะ; และเรามิได้กล่าวอย่างนั้น เพราะเป็นผู้ต้องการให้ท่านตั้งอยู่ในธรรมอันเป็นอกุศล นับเนื่องในอกุศล ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของตน เหล่านั้น; และเรามิได้กล่าวอย่างนั้น เพราะเป็นผู้ต้องการให้ท่านเลิกร้างจากธรรมอันเป็นกุศล นับเนื่องในกุศล ตามลัทธิแห่งอาจารย์ของตน เหล่านั้น.

นิโครธะ! ธรรม ท. อันเป็นอกุศลที่ท่านยังละไม่ได้ มีอยู่ เป็นธรรมเศร้าหมอง เป็นธรรมนำมาซึ่งภพใหม่ เป็นไปเพื่อทุกข์ทรมาน มีทุกข์เป็นวิบากเป็นไปเพื่อชาติชรามรณะสืบต่อไป, อันเป็นอกุศลธรรม ที่เราแสดงธรรมเพื่อให้ละเสีย; เมื่อท่าน ท. ปฏิบัติตามแล้ว ธรรมเป็นเครื่องเศร้าหมอง ท. จักละไป,ธรรมเป็นเครื่องผ่องแผ้ว ท. จักเจริญโดยยิ่ง; ท่าน ท. จักกระทำให้แจ้งซึ่งความเต็มรอบแห่งปัญญา และความเป็นผู้ไพบูลย์ ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ในทิฎฐธรรมเข้าถึงแล้วแลอยู่.

- บาลี อุทุมพริสูตร ปา. ที. 11/53/31. ตรัสแก่นิโครธปริพพาชก ที่อุทุมพริกาปริพพาชการาม ใกล้กรุงราชคฤห์.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง