[Font : 15 ]
| |
การดับแก่โลก คือการดับแห่งกระแสปฏิจจสมุปทาทที่ดับลงในใจคน ทุกคราวไป

การดับแก่โลก คือการดับแห่งกระแสปฏิจจสมุปทาทที่ดับลงในใจคน ทุกคราวไปPTC82

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็การดับลง (อตฺถงฺคโม) แห่งโลก เป็นอย่างไรเล่า ? (การดับลงแห่งโลก เป็นอย่างนี้คือ:- )

เพราะอาศัยซึ่งจักษุด้วย, ซึ่งรูปทั้งหลายด้วย จึงเกิดจักขุวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (จักษุ+รูป+จักษุวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือแห่งตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับแห่งอุปาทาน ; เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ ; เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ ; เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปยาสทั้งหลาย จึงดับสิ้น ; ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้ นี้ คือการดับลงแห่งโลก

เพราะอาศัยซึ่งโสตะด้วย ; ซึ่งเสียงทั้งหลายด้าน จึงเกิดโสตวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (โสตะ+เสียง+โสตวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ ; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา ; เพราะมี เวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับอุปาทาน ; ….ฯลฯ.... นี้ คือการดับแห่งโลก

เพราะอาศัยซึ่งฆานะด้วย, ซึ่งกลิ่นทั้งหลายด้วย, จึงเกิดฆานวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (ฆานะ+ กลิ่น+ฆานวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ ; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา ; เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับแห่งอุปาทาน ; ...ฯลฯ... นี้ คือการดับลงแห่งโลก

เพราะอาศัยซึ่งชิวหาด้วย ซึ่งรสทั้งหลายด้วย จึงเกิดชิวหาวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (ชิวหา+รส+ชิวหาวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ ; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา ; เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือแห่งตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับแห่งอุปาทาน ; ….ฯลฯ... นี้ คือการดับลงแห่งโลก

เพราะอาศัยซึ่งกายด้วย ซึ่งโผฏฐัพพะทั้งหลายด้าน จึงเกิดกายวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (กาย+โผฏฐัพพะ+กายวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ ; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา ; เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือแห่งตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับแห่งอุปาทาน;...ฯลฯ… นี้ คือการดับลงแห่งโลก

เพราะอาศัยซึ่งมโนด้วย, ซึ่งธัมมารมณ์ทั้งหลายด้วย, ขึงเกิดมโนวิญญาณ ; การประจวบพร้อมแห่งธรรม 3 ประการ (มโน+ธัมมารมณ์+มโนวิญญาณ) นั่นคือผัสสะ ; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา ; เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา. เพราะความจางคลายดับไปไม่เหลือแห่งตัณหานั้นนั่นแหละ, จึงมีความดับแห่งอุปาทาน ; เพราะมีความดับแห่งอุปทาน จึงมีความดับแห่งภพ ; เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ; เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย จึงดับสิ้น : ความดับลงแห่งกงทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้. นี้ คือการดับลงแห่งโลก.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านี้แล คือการดับลงแห่งโลก.

หมวดที่ 4 จบ


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ