ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
ภิกษุ ท.! เปรียบได้กับม้าพยศตัวนั้น ถูกนายสารถีเตือนด้วยปฏักว่า "จงไป" ดังนี้แล้ว ก็ไม่แยแสต่อปฏัก กลับกัดสายบังเหียน วิ่งเตลิดไปตามปรารถนาของมัน. ม้าพยศบางตัว เป็นได้ถึงเพียงนี้, นี่เป็นโทษแห่งม้าพยศข้อที่ 6
ภิกษุ ท.! พวกภิกษุทั้งหลาย โจทย์ภิกษุรูปหนึ่งด้ายอาบัติ ภิกษุรูปนั้น ถูกภิกษุทั้งหลายโจทด้วยอาบัติอยู่ ก็ไม่ใยดีต่อสงฆ์ ไม่เอื้อเฟื้อต่อโจทก์ หลึกไปทั้งๆ ที่ตนยังมีอาบัติติดตัวอยู่. ภิกษุ ท.! เปรียบได้กับม้าพยศตัวนั้น ถูกนายสารถีเตือนด้วยปฏักว่า "จงไป" ดังนี้แล้ว ก็ไม่แยแสต่อปฏัก กลับกัดสายบังเหียน วิ่งเตลิดไปตามปรารถนาของมัน ภิกษุ ท.! เรากล่าวนักบวชนี้ว่ามีม้าพยศเป็นคู่เปรียบ ฉะนั้น ภิกษุ ท.! นักบวชบางคน เป็นได้ถึงเพียงนี้, นี่ เป็นโทษแห่งบุรุษพยศข้อที่ 6.