ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
(สูตรที่ 4 : ผัสสะ 6)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! การเกิดขึ้น การตั้งอยู่ การเกิดโดยยิ่ง การปรากฏแห่งจักขุสัมผัส, อันใด ; อันนั้นเป็นการเกิดขึ้นแห่งทุกข์, เป็นการตั้งอยู่แห่งโรคทั้งหลาย, เป็นการปรากฏออกแห่งชราและมรณะ.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! และการดับไม่เหลือ การเข้าไปสงบระงับ การถึงซึ่งความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งจักขุสัมผัส, อันใด ; อันนั้น เป็น ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, เป็นการเข้าไปสงบระงับแห่งโรคทั้งหลาย, เป็นการถึงซึ่งความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งชราและมรณะ.
(ข้อความในกรณีแห่งจักขุสัมผัส เป็นอย่างไร ข้อความในกรณีแห่งโสตสัมผัส ฆานสัมผัส ชิวหาสัมผัส กายสัมผัส มโนสัมผัส ก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน ทุกตัวอักษร ต่างกันแต่ชื่อสัมผัสไปตามชื่อของทวารนั้นๆ ผู้ศึกษาพึงสังเกตให้เห็นว่า ผัสสะเกิดมาจากการประจวบพร้อมของสิ่งทั้งสาม คือ อายตนะภายใน อายตนะภานนอก, และวิญญาณ, เป็นผลให้เกิดเวทนา ตัณหา เป็นต้นจนเกิดทุกข์และเป็นที่ตั้งแห่งโรคเป็นต้น โดยนัยยะอย่างเดียวกันกับที่กล่าวแล้วในท้ายสูตรที่ 1.)