ไปยังหน้า : |
[Font : 15 ]
|
| | |
มหาราชะ! ครั้งหนึ่ง อาตมาภาพพักอยู่ที่นิคมแห่งพวกศากยะชื่อว่านครกะ ในแคว้นสักกะ. มหาราชะ! ครั้งนั้นแล ภิกษุอานนท์เข้าไปหาอาตมาภาพถึงที่อยู่ อภิวาทแล้วนั่งอยู่ ณ ที่ควร. มหาราชะ! ภิกษุอานนท์ได้กล่าวคำนี้กะอาตมาภาพว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ! ความมีมิตรดี ความมีสหายดี ความมีเพื่อนผู้แวดล้อมดี นี้เป็นกึ่งหนึ่งของพรหมจรรย์ พระเจ้าข้า!" ดังนี้.
มหาราชะ! เมื่อภิกษุอานนท์ได้กล่าวอย่างนี้แล้ว อาตมาภาพได้กล่าวกะเธออย่างนี้ว่า "อานนท์ ! เธออย่ากล่าวอย่างนั้นเลย. อานนท์! ข้อนี้เป็นพรหมจรรย์ทั้งหมดทั้งสิ้นทีเดียว คือความมีมิตรดี ความมีสหายดี ความมีเพื่อนผู้แวดล้อมดี. อานนท์! พรหมจรรย์ทั้งสิ้นนั้น เป็นสิ่งที่ภิกษุผู้มีมิตรดี พึงหวังได้. เมื่อเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนผู้แวดล้อมดี เธอนั้นจักทำอริยมรรคมีองค์ 8 ให้เจริญได้ จักกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคมีองค์ 8 ได้. ดังนี้.
- บาลี สคา. สํ. 15/127/382. ตรัสแก่พระเจ้าปเสนทิโกศล ที่เชตวัน ใกล้เมืองสาวัตถี.