[Font : 15 ]
| |
ครั้งมีพระชาติเป็น พระเจ้ามหาสุทัศน์ |  

ในกาลใด, เราเป็นพระเจ้าแผ่นดินในนครชื่อกุสาวดี มีนามว่ามหาสุทัศน์ผู้เป็นจักรพรรดิมีกำลังมาก. ในกาลนั้น เราจัดให้มีการป่าวร้องในที่ทั่วไป วันละ 3 ครั้ง. `ใครปรารถนาอะไร ใครประสงค์สิ่งใด ใครควรได้ทรัพย์เช่นไร, ใครหิว ใครกระวนกระวาย, ใครต้องการมาลา ใครต้องการเครื่องลูบทา. ผ้าย้อมแล้วด้วยสีต่างๆ กัน ใครไร้ผ้าจงนุ่งห่ม. ใครจะเดินทางจงเอาร่มไป,เอารองเท้างามๆ นิ่มๆ ไป'.

เราให้ป่าวร้องเช่นนี้ ทั้งเช้าและเย็นทุก ๆ แห่ง. ทรัยพ์ที่เตรียมไว้สำหรับยาจก ไม่ใช่ 10 แห่ง หรือร้อยแห่ง แต่ตั้งหลายร้อยแห่ง. จะเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ตาม ถ้ายาจกมาเมื่อใด เป็นได้สิ่งของตามที่เขาปรารถนาเต็มมือกลับไปเสมอ. เราให้ทานอันใหญ่หลวงเช่นนี้ จนตลอดชีวิต และใช่ว่าจะให้ทานด้วยทรัพย์ส่วนที่เราเกลียดไม่ชอบ ก็หาไม่ การสะสมทรัพย์จะมีในเราก็หาไม่.

ผู้ป่วยกระสับกระส่าย ใคร่จะพ้นไปจากโรค ให้ขวัญข้าวแก่หมอจนเป็นที่พอใจแล้ว ย่อมหายจากโรคได้ฉันใด เราก็ฉันนั้น เรามุ่งแต่จะทำให้เต็มเปี่ยม, ให้ทานแก่ยาจก ก็เพื่อทำใจที่ยังพร่องอยู่ให้เต็ม, ไม่อาลัยทรัพย์ไม่เกาะเกี่ยวในทรัพย์ ก็เพื่อการลุถึงโดยลำดับ ซึ่งปัญญาอันเป็นเครื่องรู้พร้อม.

07.2อานนท์! ความคิดอาจมีแก่เธอว่า `ผู้อื่นต่างหาก ที่เป็นพระเจ้ามหาสุทัศน์ในสมัยโน้น'. อานนท์! เธอไม่ควรเห็นเช่นนั้น, เรานี่เองเป็นพระเจ้ามหาสุทัศน์แล้วในสมัยนั้น. นครจำนวน 84,000 มีราชธานีกุสาวดีเป็นประมุข เหล่านั้นของเรา. 07.3ปราสาทจำนวน 84,000 มีปราสาทชื่อธรรม ปราสาทเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. เรือนยอดจำนวน 84,000 มีเรือนยอดชื่อมหาวิยูหะเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. บัลลังก์จำนวน 84,000 ทำด้วยทอง ทำด้วยเงิน ทำด้วยงา ทำด้วยแก้วลาย ลาดด้วยขนเจียม ลาดด้วยสักหลาด ฯลฯ เหล่านั้นเป็นของเรา. ช้างจำนวน 84,000 ประดับด้วยเครื่องทอง ฯลฯ มีพญาช้างตระกูลอุโบสถเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา.ม้าจำนวน 84,000 ประดับด้วยเครื่องทอง ฯลฯ มีพญาม้าตระกูลวลาหกเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. รถจำนวน 84,000 หุ้มบุด้วยหนังราชสีห์หนังเสือโคร่ง ฯลฯ มีเวชยัตรถเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. มณี 84,000 มีแก้วมณีรัตนะเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. หญิง 84,000 มีนางสุภัททาเทวีเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. คหบดี 84,000 มีคหปติรัตนะเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา. กษัตริย์ 84,000 ผู้คอยแวดล้อมประดับเกียรติ มีปริณายกรัตนะเป็นประมุข เหล่านั้นเป็นของเรา.โคนม 84,000 กำลังมีนมไหลรูดรองได้ เหล่านั้นเป็นของเรา. ผ้า 84,000 โกฎิ คือผ้าป่านอันละเอียดอ่อน ผ้าฝ้ายอันละเอียดอ่อน ฯลฯ เหล่านั้นเป็นของเรา. ถาดตกแต่งอาหาร 84,000 อันคนเชิญเครื่องเชิญทั้งเช้าและเย็น เหล่านั้นเป็นของเรา. (ข้อความต่อไปจากนี้ มีการกล่าวระบุสิ่งเลิศเพียงสิ่งเดียวตัวเดียว หลังเดียวนครเดียว ...ฯลฯ... ถาดเดียว ที่ทรงบริโภคใช้สอยอยู่เป็นประจำ ในบรรดาแต่ละสิ่ง ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนถึง 84,000. รายละเอียดมีอยู่มากเกินไปจึงไม่ยกมาใส่ไว้ในที่นี้ตามตัวอักษรที่มีอยู่).

อานนท์! จงดูเถิด, สิ่งทั้งหลายเหล่านั้น ทั้งหมดได้ล่วงไปแล้วดับหายไปแล้ว แปรปรวนไปสิ้นแล้ว. อานนท์! สังขารทั้งหลาย เป็นของไม่เที่ยง เช่นนี้เอง เป็นของไม่ยั่งยืน เช่นนี้เอง เป็นของไม่มีเจ้าของ อย่างนี้เอง.

อานนท์! เพียงเท่านี้ ก็พอแล้ว, พอเพื่อจะหน่ายในสังขารทั้งหลาย, พอเพื่อคลายกำหนัด, พอเพื่อหลุดพ้นไปจาก. อานนท์! เรารู้ที่ที่เป็นหลุมฝังเรา, เขาฝังสรีระของเราไว้ ณ ที่นี้, การทอดทิ้งร่างเหนือแผ่นดินครั้งนี้ เป็นครั้งที่ 7 ของเราในชาติที่เป็นพระราชาชั้นจักรพรรดิ.

- บาลี มหาสุทัสสนจริยา จริยา. ขุ. 33/554/4.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

  |     |   แจ้งข้อผิดพลาด / แนะนำ
หนังสือที่เกี่ยวข้อง